هدف اصلی مقاله حاضر، معرفی روش‌های تربیتی مبتنی بر دیدگاه روانشناختی در تربیت حجاب دختران است. رعایت حجاب برای زنان، آثار گسترده‌ای شامل احساس آرامش فردی، ارتقای حریم و حفظ جایگاه خود ارزشمندی، افزایش اعتماد به نفس، سلامت روابط اجتماعی، افزایش رضایتمندی زناشویی، افزایش اعتماد اعضای خانواده به یکدیگر، پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و غیره را به دنبال خواهد داشت. از طرف دیگر، حجاب نشانه‌ای از ایمان به اسلام است. در این مقاله تلاش شده است با بهرهگیری از دانش روان‌شناسی و بر اساس رویکرد تحولی، چگونگی شکلگیری رفتار محجبانه در دختران توضیح داده شود. بر این اساس، سطح آمادگی‌های فرد مهم‌ترین مبنای نوع آموزش است. یافتهها نشان میدهد که اولاً آموزش، پذیرش و تغییر رفتار حجاب در دختران نیازمند اقدام در سالهای اولیه است. ثانیاً ابتدایی‌ترین روش یادگیری حجاب روش یادگیری مشاهده‌ای و مبتنی بر وجود رفتار الگوی مؤثر در پیرامون کودک است. ثالثاً با تحول جسمی و شناختی کودک نباید از نقش عوامل بیرونی دیگر غافل شد. رابعاً بروز نگاه‌ها و رفتار انتقادی در دختران نباید با واکنش‌های غیر منطقی رو به رو شود و خامساً تکیه بر اینکه رعایت حجاب یک دستور الهی است، ضمن آنکه در مراحل سنی گوناگون قابل توصیه است، نیازمند تقویت بنیان‌های فکری دختران در حوزه مباحث خداشناسی است.
معتمدی, عبدالله. (1397). تحلیل آموزش، پذیرش و تغییر رفتار حجاب دختران در مراحل مختلف تحول (از کودکی تا جوانی). مطالعات اسلامی زنان و خانواده, 5(پاییز و زمستان), 106-124.
MLA
عبدالله معتمدی. "تحلیل آموزش، پذیرش و تغییر رفتار حجاب دختران در مراحل مختلف تحول (از کودکی تا جوانی)". مطالعات اسلامی زنان و خانواده, 5, پاییز و زمستان, 1397, 106-124.
HARVARD
معتمدی, عبدالله. (1397). 'تحلیل آموزش، پذیرش و تغییر رفتار حجاب دختران در مراحل مختلف تحول (از کودکی تا جوانی)', مطالعات اسلامی زنان و خانواده, 5(پاییز و زمستان), pp. 106-124.
VANCOUVER
معتمدی, عبدالله. تحلیل آموزش، پذیرش و تغییر رفتار حجاب دختران در مراحل مختلف تحول (از کودکی تا جوانی). مطالعات اسلامی زنان و خانواده, 1397; 5(پاییز و زمستان): 106-124.
)