موضوع مقاله حاضر، تبیین وجه اخلاقی حجاب است. در سال‌های اخیر، برخی از نواندیشان دینی ایرانی و غیر ایرانی تلاش کرده‌اند تا حکمت حجاب را به مقوله عفت پیوند دهند و آن را به عنوان یک وسیله برای حفظ عفت، بدون معنا و وجهی اخلاقی و یا وسیله‌ای ناکارآمد معرفی کنند. در این راستا، این مقاله درصدد بررسی چیستی وجه اخلاقی حجاب و پاسخ منتقدان به بود و نبود این وجهه اخلاقی با روش تحلیلی ـ توصیفی در واکاوی نصوص دینی است. در واقع، حجاب یک وجه اخلاقی دارد که آن را به پدیده و فضیلتی همدلانه و دیگرخواهانه تبدیل می‌کند؛ زیرا حجاب، روشی برای کاهش و کنترل دیگرآزاری‌های جنسی است. از طرف دیگر، دلیل اصلی عدم فهم دقیق منتقدان حجاب شرعی از وجه اخلاقی این فریضه، آن است و نیز اینکه تفاوت‌های ظریف مقولاتی چون عفت، حیا، بازدارندگی جنسی و پاکدامنی به درستی فهم و تبیین نشده است.
)