سیمای دختران در آیات و روایات (معناشناسی واژه بنات در آیات و روایات)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم اجتماعی دانشگاه باقرالعلوم(ع)

2 دانشگاه باقرالعلوم

3 استادیار گروه فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق علیه السلام

چکیده

پرداختن به مبانی انسان‌شناختی و هویت‌شناختی از منظر اسلامی، یکی از پیش‌شرط‌های طراحی الگوها، شاخص‌ها و حتی ترسیم سبک زندگی اسلامی است. در این میان، اهمیت نقش و اثرگذاری دختران از یک سو و نقطه ثقل هجمه فرهنگی دشمن از سوی دیگر، اهمیت پرداختن به تصویر و جایگاه دختران در نظام هستی از منظر اسلامی را دوچندان می‌گرداند. پژوهش حاضر با استفاده از روش معناشناسی ایزتسو، تصویر آیات قرآن کریم و روایات اهل بیت((ع)) از واژه بنات را ترسیم می‌کند. با توجه به معناشناسی صورت‌گرفته از واژه بنات و روابط معنایی آن با واژگان: ولد، والد، مرأه، انثی، نساء، فتیات و کوثر به‌عنوان واژگان وابسته، تصویر قرآن از دختر به‌صورت اجمال این‌گونه است که قرآن، جایگاه و منزلت دختران را در خلقت، در کنار پسران نشان می­دهد و ریشه اصلی  تفاوت میان دختر و پسر را تفاوت‌های مأموریتی می‌داند که خداوند برای دو جنس در نظر گرفته است. براساس مأموریت‌های ویژه‌ و متفاوت این‌جهانی، دختران از نظر ظرفیت‌های جسمی، روانی و روحی به‌گونه‌ای خلق شده‌اند که بتوانند از عهده انجام این رسالت‌ها و نقش‌ها برآیند. ویژگی پسندیده دختران از منظر آیات قرآن و روایات، حیا و پاکدامنی و همچنین شجاعت و خداجویی، نیکی و بزرگ‌داشتن دیگران، آماده به کار، الفت‌گیرنده، بابرکت، کوشا، ریزبین و اهل نظافت، پیش‌قدم در انس، پرستار و دوست‌دارندگان است.

کلیدواژه‌ها