1
دانشجوی دکتری رشته مطالعات زنان گرایش حقوق زن در اسلام، دانشگاه ادیان و مذاهب
2
استادیار پژوهشکده زنان دانشگاه الزهراء(س)
چکیده
یکی از تعابیری که در قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران و در بیان مناسبات میان زوجین مطرح میشود، ریاست شوهر است. با توجه به آنکه قانون مدنی بر پایة فقه امامیه است، قانونگذار به زعم خود مفهوم ریاست را از قرآن کریم و دیگر منابع فقهی استنباط کرده است. تحقیق حاضر که از نوع کتابخانهای و با روش توصیفی-تحلیلی صورت گرفته، درصدد آن است که این برداشت مفهومی از منابع را دوباره بررسی کرده و ادله و دیدگاههای مختلف را در این باره مطالعه و ارزیابی کند. نتایج بررسی در این پژوهش نشان میدهد که با توجه به دیدگاههای متفاوت و بعضاً متضاد در دلالت منابع فقهی بر ریاست شوهر و حدود و ویژگیهای آن و وجود دلایل روشن بر حقوق و اختیارات مالی زوجه در موارد قطعی و متعدد، به کارگیری این واژه آن هم به این شکل مبهم و کلی، صحیح به نظر نمیرسد. از این رو، بهتر است به منظور جلوگیری از سوء استفاده از عبارت مذکور و نیز اقدام مؤثر در بهبود نگاه بینالمللی به قوانین مربوط به زنان در ایران، نسبت به استعمال این واژه در قانون مدنی تجدیدنظر صورت گیرد.